این یک ستون است، البته نه از نوع بنایی که از نوع کیهانی آن، ساخته شده از گاز و غبار کیهانی و ستارگانی که در میان آن از دید ما پنهان می‌باشند. این ستون قسمتی از یک ابر کیهانی بسیار بزرگ به نام «سحابی عقاب» می‌باشد که در دسته‌بندی مسیه، ام۱۶ شماره‌گذاری شده است و در فاصله‌ای نزدیک به ۷۰۰۰ سال نوری از ما قرار دارد. سن سحابی عقاب نزدیک به ۵/۵ میلیون سال می‌باشد، که در مقیاس کیهانی زمان بسیار اندکیست، اما در همین مدت کوتاه، فضای داخلی این ستون کیهانی خود خاستگاه ستارگان بیشماری بوده است که هر کدام در مرحله‌ای از روند تکامل خود بسر می‌برند. به همین دلیل است که در میان کیهان‌شناسان از این ساختار کیهانی به نام «ستون‌های آفرینش» نیز یاد می‌شود.
 |
| گاز و گرد و غباری که در نهایت چهار میلیارد و اندی سال پیش به تولد خورشید ما منجر شد نیز به احتمال زیاد در ساختاری مشابه سحابی عقاب قرار داشته است. |
سحابی عقاب درون
یکی از بزرگترین مناطق ستاره‌زایی کهکشان ما به نام «سحابی شاه‌تخته» (Carina Nebula) جای گرفته است. منطقه‌ای
که می‌توان آن را در نیمکره‌ی جنوبی آسمان و در صورت فلکی مار دید.
ستاره‌شناس سوئیسی Philippe Loys de Chéseaux، سحابی عقاب را در اواسط
قرن هجدهم کشف کرد، اما در واقع او نه خود سحابی که تنها خوشه‌ای از ستارگان اطراف
آن را مشاهده کرده بود. همچنین، Charles Messier این سحابی را به طور یک‌جانبه
در سال ۱۷۶۴ به عنوان بخشی از فهرست خود دوباره کشف کرد و این Edward Barnard آمریکایی بود که در سال ۱۸۹۵ اولین تصاویر را از این سحابی تهیه کرد.
