بر
اساس آخرین یافته‌ی پژوهشگران، زمین در طول ۱۰ سال گذشته، در موارد متعددی مورد اصابت خرده سیارک‌های بسیار
بزرگ قرار گرفته‌است. این مطالعه نشان می‌دهد که این تعداد چیزی در حدود ۳ تا ۱۰ برابر
بیشتر از میزانی است که پیش از این تخمین زده شده بود. همانطور که در این ویدئو
مشاهده می‌کنید، دلیل عدم برخورد هیچ کدام از این خرده سیارک‌های ویرانگر
به مناطق پرجمعیت شهری، تنها "شانس مطلق" ما انسان‌ها بوده است.
پژوهشگران
با بررسی داده‌های یک شبکه‌ی هشداردهنده که برای شناسایی انفجارهای اتمی در
سراسر کره‌ی زمین، توسط بنیادی بنام B612 در ایالات متحده نصب شده است، پی به
این حقیقت بسیار نگران کننده بردند که از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۰ ه.ش.
در ۲۶ مکان بر روی زمین انفجارهایی با قدرتی معادل ۱ تا ۶۰۰ کیلوتُن
تی-ان-تی به وقوع پیوسته است که هیچ کدام از آن‌ها نه انفجار اتمی، بلکه ناشی از
برخورد شهاب‌سنگ‌های بسیار بزرگ به زمین بوده است. برای اینکه درک بهتری از این
ارقام داشته باشید، به این نکته توجه کنید که قدرت بمب هسته‌ای که در سال ۱۳۲۴ ه.ش. بر فراز هیروشیما منفجر شد، تنها ۱۵ کیلوتُن بود!
پیش از
این، باور بر این بود که احتمال برخورد یک خرده سیارک با ابعاد نسبتن
بزرگ که قدرت کافی برای نابودی کامل یک شهر بسیار بزرگ را داشته باشد، تنها
یک در ۱۵,۰۰۰,۰۰۰ می‌باشد، با این حال، این برآورد با بررسی داده‌های شبکه
هشداردهنده‌ی B612، اکنون به
میزان بسیار قابل توجهی کاهش یافته و اکنون محققان این میزان را در حدود ۱ مورد در هر ۱,۵۰۰,۰۰۰ تا ۵,۰۰۰,۰۰۰ برخورد برآورد می‌کنند.
به
همین دلیل و برای شناسایی خرده سیارک‌های بزرگی که به شکل بالقوه‌ایی
در مسیر برخورد با کره‌ی زمین قرار دارند، بنیاد B612 در تلاش است تا به کمک سازمان
هوا‌فضای Ball، رصدخانه‌ی Sentinel Infrared Space Telescope Mission را
تا سال ۱۳۹۸ به فضا پرتاب کند تا با بررسی صد‌ها هزار جرم سرگردان
شناسایی نشده در منظومه‌ی خورشیدی، به ما در شناسایی اجرام پر خطر یاری رساند.
در اینجا می‌توانید لیست کاملی از تمام برخوردهایی که در این ویدئو نمایش داده شده است را مشاهده کنید.
در اینجا می‌توانید لیست کاملی از تمام برخوردهایی که در این ویدئو نمایش داده شده است را مشاهده کنید.
