زمانی‌ که خلیج پارس توسط Contrail هواپیماهای عبوری خط خطی‌ می‌شود!

Terra ‌بخش شمال غربی خلیج پارس که توسط ماهواره‌ی
.در روز چهارشنبه ۲۲ بهمن ۱۳۹۳ تصویربرداری شده است

ابرهای خطی‌ یا همان Contrail که در امتداد مسیر حرکت هواپیما و در پشت آن شکل می‌گیرند، ابرهای مصنوعی می‌باشند که از ذرات ریز و بیشمار یخ و بخار آب تشکیل شده‌اند و از چگالش بخار آب موجود در لایه‌ی جوی که هواپیما از میان آن در حال عبور می‌باشد به دور ریزگردهایی که به هنگام احتراق سوخت در موتور هواپیما تشکیل و از آن خارج می‌شوند، به وجود می‌آید.

بخار آبی که به هنگام احتراق سوخت در موتور هواپیما تشکیل می‌شود، خود  نیز همراه با بخار آب موجود در جو به تشکیل Contrail کمک می‌کند. برای امکان تشکیل این نوع ابر، دما و رطوبت نسبی‌ لایه‌ی جو می‌بایستی به ترتیب کمتر از ۳۶/۵- درجه سانتیگراد و بیش از ۶۰ درصد باشد. بسته به میزان دقیق این دو پارامتر، Contrail از چند ثانیه تا چند دقیقه پس از تشکیل می‌تواند دوام داشته باشد. بنابراین در فصل‌های پاییز و زمستان که هوا سردتر می‌باشد، امکان تشکیل این نوع ابر حتی در ارتفاعات پایین‌تر نیز وجود دارد. به دلیل شباهت Contrail با ابرهای پرسا (Cirrus)، گاهی از آن با واژه Cirrus Aviaticus نیز یاد می‌شود. در ارتباط با شدت تاثیر Contrail بر روی تغییرات اقلیمی، هنوز مدرک مستدل و توضیح علمی‌ محکمی بدست نیامده است، اما پژوهش‌ها برای درسیدن به درک بهتری از دامنه‌ی تاثیر این نوع ابرزایی بر روی تغییرات اقلیمی، همچنان در مراکز دانشگاهی ادامه دارد.

تو گویی پلوتن و تریتون همزادند!

افق‌های‌نو (New Horizons) به زودی و در تیر ماه سال آینده از کنار پلوتن گذر خواهد کرد و ما هم، همراه با شما و جمع بسیاری از دوستاران این یگانه سیاره کلاسیک منظومه خورشیدی که البته به حق استحقاق به دوش کشیدن نام پر افتخار سیاره را بر خود نداشت، بی‌صبرانه منتظر هستیم تا این فضاپیما برای نخستین بار، تصاویر رویارویی خود با پلوتن را به ما مخابره کند. در این چند سطر در نظر داریم تا از آنچه که افق‌های‌نو احتمالا از ظاهر سطحی پلوتن برای ما آشکار خواهد کرد، سخن بگوییم.

تریتون، قمر نپتون

شواهد و حکایاتی که در ادامه به آنها خواهم پرداخت تصویری را از پلوتن در ذهن تداعی می‌کند که همانند آن را پیشتر و در تصاویر سفینه ویجر از تنها قمر نپتون، یعنی تریتون، دیده‌ایم. حال چرا؟ اعتقاد منجمان بر آن است که تریتون، بر خلاف بسیاری از دیگر اقمار سیارات منظومه خورشیدی، در مکانی به جز مدار نپتون به وجود آمده است. قریب به اتفاق اقماری که در مدار سیارات منظومه خورشیدی قرار دارند، به صورت بنیادین، از صفحه گرد و غباری که در اطراف سیارات در چرخش بوده است به وجود آمده‌اند (مانند قمر زمین: ماه). اما شواهد نشان می‌دهد که تریتون از این قاعده پیروی نکرده است. قوانین فیزیک نیوتنی، اقمار طبیعی‌ یک سیاره را، از بدو تولد، ملزم به اطاعت از زاویه و جهت گردش سیاره مادر خود می‌کند. نه تنها جهت گردش تریتون به دور نپتون بر خلاف جهت گردش این سیاره به دور خود می‌باشد، مدار گردش آن به دور نپتون نیز انحراف مداری قابل توجهی دارد، بدینسان که مدار تریتون نسبت به استوای نپتون ۱۵۷ درجه انحراف دارد. هر دو مورد گواه بر آنند که تریتون به احتمال بسیار زیاد، نه در مدار نپتون، که در جایی‌ دیگر (احتمالن در کمربند کوییپر) شکل گرفته و سپس بنا به دلایلی تحت تاثیر جاذبه نپتون، این بیرونی‌ترین سیاره منظومه خورشیدی، قرار گرفته و در مدار این سیاره استقرار پیدا کرده است. در واقع اعتقاد بر این است که تریتون می‌بایستی یک جسم فرانپتونی بوده باشد که نپتون آنرا در مدار خود قرار داده است. 

روز یادبود در سازمان ناسا

دیروز در ناسا به نام افرادی نامگذاری شده بود که جان خود را در راه دست یافتن بشریت به مرزهایی که زمانی چیزی جز افسانه و رویا به نظر نمی‌رسیدند، فدا کردند. مجموعه ای که مشاهده می‌کنید در همین ارتباط می باشد.

خدمه نخستین برنامه آپولو (Apollo-1) که خود را برای رفتن به ماه آماده می‌کردند، در تاریخ ۷ بهمن ۱۳۴۵ به هنگام تمرین داخل سفینه بر روی زمین و به علت اشتعال‌زایی مواد داخل سفینه و وجود اکسیژن خالص در محیط، در آتش سوختند. این حادثه باعث شد ناسا تغییرات اساسی در طراحی کپسول فضاپیما بدهد.

Virgil Grissom, Edward White, Roger Chaffee :Apollo-1 خدمه ماموریت 

افق‌های‌نو برای رویارویی با پلوتن آماده می‌شود

بهترین تصاویری که تاکنون و توسط تلسکوپ هابل از پلوتن تهیه شده

کاوشگر فضایی افق‌های‌نو (New Horizons) به زودی اولین مرحله از مجموعه مراحل رویارویی خود با پلوتن را انجام خواهد داد تا ‌‌نهایتن در تاریخ ۲۳ تیر ماه ۹۴ (۱۴ ژولای ۲۰۱۵) از نزدیک‌ترین فاصله از سطح این جرم فرانپتونی و از میان مدار ۵ قمر شناخت شده آن گذر کند. اولین مرحله‌ی آماده سازی برای این رویارویی، شامل تصویربرداری از پلوتن در تاریخ ۵ بهمن (۲۵ ژانویه) خواهد بود. این تصاویر که به تدریج و با نزدیک‌تر شدن کاوشگر به پلوتن واضح‌تر خواهند شد، به تیم‌ هدایت کننده این فرصت حیاتی را خواهد داد تا دید بهتری نسبت به ۲۲۰ میلیون کیلومتر باقی‌ مانده از سفر کاوشگر داشته باشند (کیفیت تصاویر تهیه شده توسط افق‎های‌نو از پلوتن و سامانه اقماری‌اش از اواخر فرودین ماه نسبت به تصاویری که از زمین و یا تلسکوپ فضایی هابل تهیه شده‌اند پیشی‌ خواهد گرفت). افق‌های‌نو تا اینجا مسافتی در حدود ۵ میلیارد کیلومتر را برای رسیدن به نخستین جرم فرانپتونی که توسط بشر از نزدیک تحت بررسی قرار خواهد گرفت را پیموده است. کاوشگر در طول چند ماه آینده، صد‌ها عکس از پلوتن و سامانه اقماری آن برداشت خواهد کرد تا تخمین بهتری از فاصله‌ی خود از این سامانه داشته باشد. با این حال، تا اردیبهشت ماه، تمام تصاویر تهیه شده چیزی بیش از نقاطی درخشان در یک پس‌زمینه‌ی تاریک بدست نخواهند داد. همین تصاویر، در عین حال، به تیم‌ هدایت کننده‌ی کاوشگر اطلاعات کافی‌ برای انجام مانورهایی به منظور تصحیح مسیر حرکت فضاپیما را خواهد داد. علاوه بر این، در طی‌ نخستین مراحل آماده سازی، دیگر ابزار علمی‌ کاوشگر نیز اقدام به اندازه‌گیری پارامترهایی در ارتباط با محیط اطراف کاوشگر در فضا همچون ذرات گرد و غبار و یا ذرات باردار و پر انرژی که از خورشید سرچشمه گرفته‌اند خواهند کرد.

تا چند ماه دیگر نفس در سینه‌ها حبس!

بهبود الگوی آلودگی هوا در شمال شرق آمریکا

این تصاویر بهبود وضعیت آلودگی هوا را در مناطقی از شمال شرق ایالات متحده، از بوستون تا ریچموند
.در طی سال‌های ۲۰۰۵ (تصویر سمت چپ) تا ۲۰۱۱ (تصویر سمت راست) نشان می‌دهد

دی‌ اکسید نیتروژن گازی است به رنگ قهوه‌ای روشن که می‌تواند باعث ایجاد مشکلات جدی در بدن انسان مانند سرطان ریه و سکته قلبی شود. این گاز به طور کلی یه شکل یک پروکسی در جهت آلودگی هوا عمل می‌کند، بدین معنا که به شکل‌گیری آلاینده‌های دیگر در هوا کمک می‌کند که خود باعث ایحاد دیگر مشکلات تنفسی و قلبی می‌شوند. این گاز در درجه اول در جریان احتراق بنزین در موتور خودروهای سواری و همچنین سوختن زغال سنگ در نیروگاه‌های تولید برق ایجاد می‌شود. در ابالات متحده به لطف وضع مقررات سختگیرانه در کارخانجات تولید خودرو و برق، پیشرفت‌های فن‌آوری در طی یک دهه گذشته و همچنین تغییرات اقتصادی، از شدت آلودگی هوا - و از جمله میزان دی‌ اکسید نیتروژن موجود در جو - با وجود رشد جمعیت و افزایش تعداد اتومبیل‌های موجود در جاده‌ها، کاهش یافته است.