روز یادبود در سازمان ناسا

دیروز در ناسا به نام افرادی نامگذاری شده بود که جان خود را در راه دست یافتن بشریت به مرزهایی که زمانی چیزی جز افسانه و رویا به نظر نمی‌رسیدند، فدا کردند. مجموعه ای که مشاهده می‌کنید در همین ارتباط می باشد.

خدمه نخستین برنامه آپولو (Apollo-1) که خود را برای رفتن به ماه آماده می‌کردند، در تاریخ ۷ بهمن ۱۳۴۵ به هنگام تمرین داخل سفینه بر روی زمین و به علت اشتعال‌زایی مواد داخل سفینه و وجود اکسیژن خالص در محیط، در آتش سوختند. این حادثه باعث شد ناسا تغییرات اساسی در طراحی کپسول فضاپیما بدهد.

Virgil Grissom, Edward White, Roger Chaffee :Apollo-1 خدمه ماموریت 

داستان آدم‌ها و حلقه‌ها

زمانی‌ که گالیله در سال ۹۸۹ هـ.ش. از پشت تلسکوپ خود کیوان را رصد کرد، از آنچه که ۲ بازو و یا ۲ قمر بسیار بزرگ در دو طرف کیوان مشاهده کرده بود، یاد می‌کند. او در نامه‌ای به دوک تاسکانی این گونه نوشت که "سیاره‌ی کیوان تنها نیست، بلکه ۲ همراه دیگر نیز دارد که بسیار به آن نزدیک می‌باشند، گویی با یکدیگر تماس دارند. البته خود کیوان از ۲ همراهش بسیار بزرگتر است". ۲ سال بعد، کیوان در مدار گردش خود به دور خورشید به مکانی رسیده بود که با توجه به زاویه‌ی دید ناظر زمینی، گالیله نمی‌توانست حلقه‌های کیوان را از پهلو مشاهده کند. گالیله که به چشمان خود شک کرده و کاملا گیج شده بود، اینطور نتیجه گرفت که "کیوان ۲ فرزند خود را قورت داد است"! وی اینطور استنباط کرد که افسانه‌ی رومی که ساتِرن (معادل لاتین برای کیوان)، ۲ فرزند خود را از ترس براندازی خود از بین می‌برد درست می‌باشد! ۲ سال بعد، به دلیل جابجا شدن کیوان در مدارش، گالیله دوباره حلقه‌های کیوان را از پشت تلسکوپ کوچک خود دید و مبهوت و گیج‌تر ار همیشه آنها را تماشا کرد.