چشم ما انسان‌ها
تنها توانایی مشاهده‌ی بخش بسیار محدودی از طیف الکترومغناطیسی (دامنه‌ی بین طول
موج ۳۸۰ تا ۷۵۰ نانومتر) را دارد.
بنابراین پژوهشگران
برای جمع‌آوری اطلاعات در طول موج‌هایی دیگر (کمتر از ۳۸۰ و بیشتر از ۷۵۰ نانومتر) که ما نمی‌توانیم مستقیمن با چشم خود مشاهده کنیم، نیاز به ابزاری دارند که
اطلاعات را دریافت و سپس آن را تبدیل به تصاویری کند که برای چشم ما قابل احساس
باشد.
برای نمونه، این
تصاویر کهکشان آندرومدا را در طول موج‌های مختلفی از پرتوی الکترومغناطیسی نشان می‌هد
که هر کدام مجموعه‌ای از اطلاعات را از ساختار، ترکیب، دما، و یا سطح فعالیت‌ها در
این کهکشان ارائه می‌دهد.
